Bestemming Colombia
Ons verhaal start in 2001.
We maakten toen een droomreis en trokken 6 maanden rond in Zuid-Amerika. Tijdens deze reis werd het al snel duidelijk dat we ons hier thuis voelden en er nog veel te ontdekken viel. Daarom vertrokken we in 2003 opnieuw voor 6 maanden. Ondertussen liggen die onvergetelijke ervaringen al een tijd achter ons.
Bij terugkomst van de 2e reis werd al snel duidelijk dat wij dit continent niet meer konden loslaten en Johan gaf zijn job op als bediende in België. Hij belandde in de toeristische sector en vond er zijn droombaan als reisbegeleider. Hij begon met reizen te begeleiden in Peru en Bolivia, later volgden Mexico en Guatemala en af en toe Argentinië. De volgende 10 jaar vertoefde hij minimaal de helft van het jaar in Latijns-Amerika.
Colombia, land met de op één na grootste biodiversiteit ter wereld.
De natuur, onze passie.
Zo belandden we 13 jaar later, in 2012, en na verschillende Colombia reizen in het idyllische dorpje Barichara (Santander).
Barichara wordt omschreven als één van de mooiste dorpen van Colombia, zo niet het mooiste. Het werd in 1978 erkend als nationaal monument. Op een kleine 5 kilometer van de dorpskern hebben we, in de ‘vereda’ Lubigara, een boerderijtje omgetoverd tot een klein paradijs.
Dankzij het droge en milde klimaat op een hoogte van +1300 meter kan je het jaar rond tot ’s avonds laat buiten vertoeven (gemiddelde temperatuur van 25 graden). Dat maakt dat deze streek het hele jaar door bereisbaar is.
Bovendien is de levenskwaliteit hoog, is er geen vervuiling, is het rustig, veilig en is de prachtige natuur overweldigend.
Bouwen volgens de aloude traditie
Voor de constructie van de kamers en de ‘Caney’ maakten we gebruik van lokale, natuurlijke materialen. De kamers werden in bahareque gebouwd en de ‘Caney’ in Tapia Pisada.
Dit zijn 2 oude bouwstijlen. Bij Bahareque wordt een skelet van hout en bamboe opgevuld met kleine rotsblokken. Daarna worden de resterende gaten opgevuld met modder. Na droging volgt een afwerkingslaag in 2 fasen, eerst een ruwe daarna een fijne laag met materiaal dat bestaat uit een mengeling van aarde, kalk, gedroogde fijngemalen paardepoep en water.
Na een droogtijd van 1 maand worden 3 verflagen aangebracht. Omwille van het tijdrovende karakter wordt in deze aardbevingsbestendige stijl niet veel meer gebouwd.
Tapia Pisada, hoe de muren van de Caney gebouwd werden !
Tapia wordt gemaakt met fijne oranje aarde, waar geen steentjes in zitten. Om die aarde te kunnen bewerken wordt ze vermengd met water en kalk. Daarna wordt de aarde in een mal (bastiones) laag per laag aangestampt met een dikke houten stok door de bouwmeester. Deze aparte techniek vergt vakmanschap en kan niet door eender welke bouwmeester gedaan worden!
Eerst wordt een voet gemaakt van stenen met een afwateringsgeul. Dit is heel belangrijk voor de stevigheid van het bouwwerk en om het water dat tijdens het drogen vrijkomt af te voeren.
De constructie wordt meter per meter opgebouwd (bastion per bastion). Vooraleer de aarde in het tweede en daarna het derde bastion worden aangestampt moet de aarde van het eerste en daarna tweede bastion goed uitdrogen. Als de L-vormige Tapia zuilen er staan, moeten ze nog ongeveer een maand uitdrogen. Daarna kan met de dakconstructie gestart worden.
Biodiversiteit in Barichara, Colombia
De natuur rondom de B&B is in 10 jaar tijd werkelijk geëxplodeerd. Vooral dankzij onze kleine ingrepen om het water traag te laten wegvloeien naar lager gelegen gebieden.
We doen dit door enerzijds al het regenwater van de daken op te vangen. Nadat dit water in de douche en lavabo’s werd gebruikt, vloeit het naar de lager gelegen tuin. De regen die op de grond valt wordt via kanalen opgevangen in 3 vijvers. We maken rondom de bomen lage muurtjes met stenen en/of oude takken om de aarde niet te laten wegvloeien tijdens hevige regenbuien.
Met rotsblokken bakenen we een terrein af om erosie zoveel mogelijk tegen te houden en de vruchtbare laag humus niet te verliezen. Dat helpt om de planten en bomen tijdens de droge periode langer groen te houden.
De barrières houden niet alleen de aarde tegen maar houden deze ook langer vochtig rondom de bomen en zorgt ervoor dat die sterker groeien dan andere bomen en struiken in dit gebied. Al die ingrepen zorgen voor een groene oase die als een magneet werkt op de vogels en een natuurlijke dynamiek creëert die zichzelf onderhoud. Waar wij dan met zijn allen kunnen van genieten.